Veel zeggen met weinig woorden

Er zijn mensen die nooit om een praatje verlegen zitten. We kennen allemaal mensen die al pratend een ruimte binnenkomen en die al pratend de ruimte ook weer verlaten. Ik verbaas mij er soms over waar zij de vele woorden vandaan halen. We leven in een extraverte luide wereld. Je moet van je laten horen, anders word je niet opgemerkt. Het kan voor een introvert persoon soms lastig zijn om jezelf staande te houden in deze lawaaierige wereld.

Maar wat zeggen de hoeveelheid woorden eigenlijk van iemand? Wil het zeggen dat een extravert persoon meer te vertellen heeft omdat hij of zij meer praat? Of is het juist zo dat stille introverte mensen veel meer te vertellen hebben, maar veel minder woorden hoeven te gebruiken hiervoor?

Ik behoor zelf tot de introverte mensen en dit betekent dat ik niet degene ben die het hoogste woord voert. Maar dat wil niet zeggen dat ik geen mening heb of niets te vertellen heb.  Ik denk juist dat stille mensen veel meer te vertellen hebben, maar daar de kans niet altijd voor hebben of nemen of krijgen. Ze zeggen wel 'Stille wateren hebben diepe gronden'. Mensen die zwijgen hebben vaak goede diepere gedachtes.

Het belangrijkste kenmerk van introvert zijn is dat je energie krijgt uit jouw innerlijke wereld van ideeën, concepten, gevoelens en waarnemingen. Je kunt gemakkelijk overweldigd en overprikkeld raken door alle indrukken in de buitenwereld. Dat kan betekenen dat je soms bewust geen woorden gebruikt of eerst nadenkt over welke woorden je gaat gebruiken. 

Veel zeggen met weinig woorden is een kunst. Een kunst die je je zelf kunt aanleren door meer in jezelf te gaan. Koester je eigen ideeën, idealen en passies en laat je niet overschaduwen door de vele woorden van anderen. Als je jezelf de minimale woordkunst hebt aangeleerd, zul je merken dat je veel meer communiceert maar met minder woorden. Dan praat je namelijk vanuit je intuïtie.  Wat je intuïtie je verteld is niet altijd logisch maar het heeft wel vaak gelijk.