Afscheid nemen is vaak nog geen vaarwel

Afscheid nemen bestaat niet, zong Volumia jaren geleden al. Afscheid nemen is er in verschillende vormen.  Het is ook één van de moeilijkste dingen in het leven. Je kunt op vele manieren en vormen afscheid nemen en de reden van afscheid kan verschillend zijn.

Zo kun je bijvoorbeeld tijdelijk afscheid nemen van je geliefde, je collega of een minder tijdelijk afscheid; het overlijden van iemand. Soms is afscheid nemen, ook een deur dichtdoen en een ander deur weer open doen. Met een naaste met dementie begint het afscheid nemen en het rouwen al lang vóór je hem of haar verliest aan de dood. Je naaste gaat steeds minder lijken op de persoon die ze ooit was en je kunt steeds minder contact met hem of haar krijgen. Hierdoor neem je beetje bij beetje afscheid. 

Als wij aan verlies of afscheid denken, denken we meestal aan het verlies van dierbaren door de dood.  Maar wij verliezen niet alleen door de dood, maar ook door te verlaten en verlaten te worden, door te veranderen en los te laten en door te gaan. En onze verliezen zijn niet alleen de scheidingen en het vertrek van degenen die wij liefhebben, maar ook het bewuste en onbewuste verlies van onze romantische dromen en onmogelijke verwachtingen. We worden ook allemaal ouder en nemen daarbij ook afscheid van ons jonge zelf. Maar daarvoor in de plaats komt er een schat aan kennis en wijsheid voor in de plaats. In ieder geval bij de meesten van ons.

We moeten allemaal regelmatig afscheid nemen van iets of iemand. Maar ook van slechte gewoontes moet je soms afscheid van nemen. En wat dacht je van overtollige kilo’s die je kwijt raakt als je anders bent gaan eten en bewegen. Het opgeven van slechte gewoontes en/of overtollige kilo’s is ook een afscheid. En dat beseffen we niet altijd. Die kilo’s hebben heel lang bij je gehoord en nu ineens gaat het weg. Voor sommige mensen is afscheid nemen van spullen behoorlijk lastig en dat is te zien aan hun overvolle huis of garage.

Hoe komt het dat afscheid nemen zo moeilijk is? Mensen zijn gewoonte dieren. We doen dingen op een bepaalde manier en zijn daarbij gewend aan mensen of gewoontes.
Als we afscheid moeten nemen voelen we het gemis. Iets of iemand die in ons leven was verdwijnt. We zien er soms echt het voordeel van in maar willen eigenlijk gewoon terug naar hoe het was. Afscheid nemen, loslaten, heeft te maken met angst voor het onbekende. Angst om uit je oude vertrouwde wereld te komen. Angst dat de nieuwe situatie niet gaat opleveren wat je ervan verwacht. Hoe slecht het oude ook is, het is wel vertrouwd. Je weet wat je hebt maar niet wat je krijgt. En dat kan als resultaat hebben dat je veel te lang in de oude situatie blijft. Dat je niet los kunt laten. Maar bedenk dat er in het afscheid nemen een enorme kracht  zit. Afscheid nemen kan dan zeker een positieve situatie opleveren. Je moet alleen “even” langs je angst voor verandering.

Mijn afscheid in deze week zit erin dat mijn kind drie weken bij zijn vader is. Maar dit afscheid is gelukkig heel tijdelijk, maar het gemis is er zeker niet minder op. Elk afscheid, tijdelijk of voor eeuwig, is anders, en iedereen beleeft het op zijn of haar eigen manier. Maar bij elk afscheid is het zeker zo dat als je de bladzijde niet omslaat, kan jouw verhaal niet verder.